Θέατρο/Υποκριτική… Πώς, πότε και γιατί? 
Η ιστορία άρχισε στη Θεσσαλονίκη όπου είχα πάει να σπουδάσω Πολιτικός Μηχανικός. Τυχαία έπεσα πάνω σε μία ανακοίνωση για μια θεατρική ομάδα που θα ξεκινούσε. Δεν ξέρω πως πήρα απόφαση να πάω, μιας και δεν είχα κάποιο γνωστό στην ομάδα ή κάποιον φίλο για παρέα. Ανεξήγητο. Σηκώθηκα και πήγα μόνη μου. Μέχρι τότε είχα δει στο Βόλο μόνο παιδικές παραστάσεις. Αυτή ήταν όλη κι όλη η επαφή μου με το θέατρο. Από κει και πέρα ανυπομονούσα να έρθει η μέρα που θα πήγαινα στην ομάδα. Και μετά έδωσα στη δραματική του Εθνικού και πέρασα.

Μίλησε μας για το ρόλο σου στο «Όνειρο της Ιωνίας»
Ο ρόλος μου θίγει το ρόλο της γυναίκας εν καιρώ πολέμου. Εγώ, όμως, τον αντιλαμβάνομαι όχι μόνο μέσα στο στενό ιστορικό του πλαίσιο αλλά και γενικότερα ως ένα σχόλιο για τη θέση της γυναίκας διαχρονικά.

Γιατί να δούμε την παράσταση?
Αρχικά γιατί το κείμενο είναι βασισμένο σε αληθινά ημερολόγια στρατιωτών κατά την Μικρασιατική Εκστρατεία και αυτό έχει από μόνο του μία δύναμη.  Επίσης θεωρώ ότι ο Αντώνης Κυριακάκης, που, εκτός από σκηνοθέτης της παράστασης, έχει γράψει-συνθέσει και το κείμενο, έχει κάνει καταπληκτική δουλειά. Και τέλος, επειδή πιστεύω ότι οφείλουμε να θυμόμαστε…

Αν όχι υποκριτική, τότε τι?
Ερώτηση που σηκώνει πολλή κουβέντα!